Od zamierzchłych czasów według starych legend i ludowych zwyczajów wigilię imienin św.
Andrzeja uważano za najlepszą, niezwykle tajemniczą i magiczną porę, aby odkryć swoje
przeznaczenie. Nasze przedszkolaki również zapragnęły dla zabawy w andrzejkowy czas
uchylić rąbka tajemnicy spowijającej przyszłość. Zgodnie z ludową tradycją przeniosły się w
świat wróżb, marzeń i fantazji, aby wspólnie spędzić czas w magicznej atmosferze, wesołej
zabawy i dobrej muzyki. Rozbawione dzieci z radością poznawały kolejne andrzejkowe tradycje,
różnymi sposobami odkrywały sekrety losu. Nie zabrakło typowych andrzejkowych zabaw:
„korowodu kapciuszków”, wróżenia z cieni rzucanych na ścianę przez woskowe figurki, z…
kleksów, czy herbacianej wróżby magicznych filiżanek. Przedszkolaki musiały wykazać się nie
lada kreatywnością i fantazją, aby z rozlanych, tajemniczych plam i znaków odczytać swój los.
W ten enigmatyczny dzień magiczne lustro, zwyczajne rekwizyty oraz wróżby ukryte w balonach
przepowiedziały dzieciom, kim zostaną w przyszłości. Wróżba magicznego kapelusza, wybór
ulubionego koloru lub zwierzątka dużo nam powiedziały o naszych charakterkach i pasjach.
Serduszka z wypisanymi imionami pozwoliły poznać imię sympatii. Natomiast tajemnicze
wróżby z kart przesłały humorystyczne przestrogi, przekształcone w pozytywną afirmacją
szczęścia i radości. Wróżby przeplatane były andrzejkowymi zagadkami, konkurencjami
sportowymi i sprawnościowymi, zabawami tanecznymi przy muzyce.
Czy wróżby i marzenia się spełnią? Pokaże przyszłość… O tym wiedzą tylko losy zapisane w
gwiazdach… Pewne jest to, że przyniosły one przedszkolakom wiele radości, były okazją do
wesołej zabawy, fantazjowania i snucia marzeń. Ten tajemniczy, magiczny dzień wróżb i czarów
bardzo spodobał się dzieciom, zachęcił do kontynuowania andrzejkowych tradycji.
